Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Valerianella eriocarpa & Picea abies

fotò
fotò
Douceto(-di-fru-pelous)

Valerianella eriocarpa

Caprifoliaceae Valerianaceae

Àutri noum : Grasseto, Greisseto, Pan-froument, Pan-dóu-bon-Diéu.

Noms en français : Doucette à fruits velus, Mâche à fruits velus.

Descripcioun :
La douceto-di-fru-pelous es uno planto verd-clar qu'a de fueio pulèu entiero o un pau dentado amé de flour roso. Li ramo que porton li fru s'espessisson de la baso vers lou soumet. Se recounèis subretout à si fru pelous acaba pèr uno pichoto courouno valènt à dire un "calice" mens (o quàsi) tant large que lou fru.

Usanço :
Dèu agué li mémi prouprieta que la douceto. Èi peréu uno bono ensalado champanello.

Port : Erbo
Taio : 5 à 30 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Valerianella
Famiho : Caprifoliaceae
Famiho classico : Valerianaceae

Ordre : Dipsacales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 mm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Abriéu à jun

Liò : Tepiero seco - Champ - Sablo - Roucas
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Valerianella eriocarpa Desv., 1809

fotò
fotò
Serento

Picea abies

Pinaceae

Àutri noum : Serénta, Sarento, Sourento, Serinte, Sùfi.

Noms en français : Epicéa, Épicéa commun.

Descripcioun :
Pèr pas s'engana emé lou sapin fau regarda coume soun lis aguio o peréu li pigno (o vacheto). Li fueio de la serento soun estacado tout à l'entour de la ramo coume uno brosso, au contro de li dóu sap que soun tóuti dins lou meme plan coume un penche. De nouta pamens qu'acò marcho pas pèr d'ùni sap fourestié (coume Abies pinsapo). Li pigno pendoulon, alor qu'encò dóu sap, quouro li poudès vèire, se tènon bèn drecho.

Usanço :
I'a touto meno d'utilisacioun dóu bos segound sa qualita. La pegoulo (resino) èi di proun vulneràri. Foundudo, servié, à passa tèms, pèr sougna li tigno (J.-R. Fortoul). Li jóuini fueio soun manjadisso (ensalado, pèis), an lou goust de citroun.

Port : Aubre
Taio : 10 à 50 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Picea
Famiho : Pinaceae


Ordre : Pinales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Sapiniero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Picea abies (L.) H.Karst., 1881

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
C
ges
ges
C
CC
CC

Valerianella eriocarpa & Picea abies

RR
CC
C
R
C
C
C
R

Coumpara Douceto(-di-fru-pelous) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Serento emé uno autro planto

fotò